แม้ว่าจะตั้งอยู่ตรงข้ามแม่น้ำโขงและมีสะพานมิตรภาพไทย-ลาวหมายเลข1ทำให้ดูเหมือนว่าเชื่อมต่อกับเวียงจันทน์โดยตรง ซึ่งเป็นเมืองหลวงของลาว แต่จริงๆ แล้วหนองคายอยู่ห่างออกไปถึง 20 กิโลเมตร ในอดีตที่เป็นรัฐขึ้นของไทย(เรียกว่าสยามในขณะนั้น)ลาวได้ทำการยกพลเพื่อแสวงหาอิสรภาพภายใต้การนำของอนุกษัตริย์(ปี ค.ศ. 1767-1829)ซึ่งทำให้เกิดการถูกทหารไทยเผาทำลายเวียงจันทน์อย่างสิ้นเชิง จึงต้องสร้างหนองคายขึ้นมาเป็นเมืองหลวงทดแทนอย่างเร่งด่วน อย่างไรก็ตาม หลังจากเหตุการณ์ปากน้ำที่ฝรั่งเศสเรียกร้องให้ไทยยกฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขง ฟังก์ชันของศูนย์กลางภูมิภาคได้ถูกย้ายไปยังอุดรธานี และตั้งแต่นั้นมาหนองคายก็ถูกทิ้งไว้เป็นเวลานาน

　พื้นที่นี้ได้รับความสนใจอีกครั้งตั้งแต่ปลายทศวรรษ 1950 เมื่อสหรัฐอเมริกาเข้ามามีบทบาทในการกำหนดแนวทางของลาวหลังสงคราม จำเป็นต้องสร้างเส้นทางขนส่งเพื่อสนับสนุนรัฐบาลที่เป็นมิตรกับอเมริกา ทำให้ต้องขยายเส้นทางรถไฟตอนอีสานของไทยที่เดิมสิ้นสุดที่อุดรธานีไปยังหนองคาย ในปี 2518 ได้มีการเปิดใช้ถนนสายมิตรภาพ (ถนนมิตรภาพ) ที่มีมาตรฐานสูง แม้ว่าจะมีช่วงที่ความร่วมมือชะงักเนื่องจากการเกิดขึ้นของรัฐบาลคอมมิวนิสต์ในลาว แต่หลังจากสะพานมิตรภาพไทย-ลาวแล้วเสร็จในปี 2537 การแลกเปลี่ยนก็กลับมาคึกคักอีกครั้ง และในเดือนมีนาคม 2552 สถานีรถไฟนานาชาติที่ไทยรถไฟดำเนินการก็ได้เปิดใช้งานที่สถานีท่านาแล้ง

　เมืองนี้จะมีสถานีรถไฟความเร็วสูงของไทยที่ถูกก่อสร้างขึ้น ซึ่งจะเชื่อมต่อกับรถไฟข้ามชาติที่เชื่อมระหว่างจีนในมณฑลยูนนานกับลาว การให้บริการรถไฟความเร็วสูงระหว่างประเทศจากไทยไปจีนเป็นแผนที่กำหนดไว้แล้ว ตามมาด้วยการก่อสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกด้านโลจิสติกส์ เช่น บริเวณเก็บตู้คอนเทนเนอร์บนทั้งสองฝั่งของแม่น้ำโขง การซื้อที่ดินและการสมัครพัฒนาในทั้งสองประเทศได้เริ่มขึ้นแล้ว

　พื้นที่ดังกล่าวที่ฝั่งหนองคายตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกของสถานีนาทา ซึ่งเป็นสถานีก่อนหน้าสถานีหนองคายแห่งเดิม มีพื้นที่รวมประมาณ 430,000 ตารางเมตร ซึ่งเป็นพื้นที่กว้างขวางเทียบได้กับสนามโตเกียวโดมประมาณ 9 ถึง 10 สนาม การเตรียมพื้นที่สำหรับการก่อสร้างได้เสร็จสิ้นแล้ว และการก่อสร้างรางรถไฟแยก เทอร์มินัล สถานีโอนย้าย และอาคารบริหารกำลังจะเริ่มขึ้นเร็วๆ นี้ แม้ว่าในขณะนี้ยังไม่มีนักท่องเที่ยวเลย แต่ในห้องรอของสถานีนาทามีการแสดงแผงข้อมูลเกี่ยวกับแผนการและสภาพของโครงการอย่างเต็มรูปแบบ

　เส้นทางรถไฟตอนอีสานสายหลักจากอุดรธานีไปยังนาทาได้เปิดใช้งานครั้งแรกในเดือนกันยายน พ.ศ. 2498 ในตอนแรกสถานีนาทานั้นมีชื่อว่าสถานีหนองคาย ต่อมาในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2501 เส้นทางรถไฟได้ขยายไปยังเขตเมืองตามแนวแม่น้ำโขงและสถานีสิ้นสุดใหม่ที่ชื่อว่าสถานีหนองคายจึงได้ถือกำเนิดขึ้น สถานีหนองคายเก่าจึงเปลี่ยนชื่อเป็นชื่อปัจจุบัน และหลังจากนั้น 42 ปี ในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2543 สถานีใหม่ในฐานะสถานีกลางของเส้นทางรถไฟปัจจุบันที่หนองคายได้ถูกเปิดใช้งาน สถานีสิ้นสุดเดิมนั้นได้เปลี่ยนชื่อเป็นสถานีตลาดหนองคาย ต่อมาสถานีตลาดหนองคายได้ถูกยกเลิกในปี พ.ศ. 2554 เนื่องจากมีผู้ใช้บริการลดลง ทำให้สถานีหนองคายในปัจจุบันเป็นสถานีสิ้นสุดของเส้นทาง

　ในช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ปีนี้ ผมได้เดินทางไปทำข่าวที่สถานีนาทา (สถานีหนองคายเก่า) ในช่วงเช้าที่แสงอาทิตย์ยังอบอุ่น ผู้ที่ตอบรับการสัมภาษณ์คือพนักงานสถานีชายผู้หนึ่งหลังเลิกทำงานกะกลางคืน ตอนแรกเขาดูสงสัยในการมาเยือนของเรา แต่เมื่อได้ยินจุดประสงค์ในการทำข่าว เขาจึงยินดีต้อนรับและพาเข้าไปในห้องรอ พนักงานสถานีได้พูดถึงความสำคัญและอนาคตของรถไฟความเร็วสูงไทยอย่างเข้มข้นว่า"ไม่เพียงแต่ภูมิภาคอีสาน (ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของไทย) แต่รถไฟสายนี้จะช่วยขนส่งสินค้าจากทั่วประเทศไทยไปยังตลาดขนาดใหญ่อย่างจีน รอคอยให้มันเสร็จสมบูรณ์จริงๆ" เขาย้ำถึงการเป็นกุญแจสำคัญในการกระตุ้นเศรษฐกิจของภูมิภาคนี้อย่างต่อเนื่อง

　สำหรับหนองคายที่มีพื้นที่ราบเล็กน้อยตามแนวแม่น้ำโขง การพัฒนาเศรษฐกิจของภูมิภาคนี้ถือเป็นความท้าทายและความฝันที่ยาวนาน สิ่งที่เป็นสัญลักษณ์ของความท้าทายนี้เกิดขึ้นในปี 2547 เมื่อมีการเริ่มต้นการดำเนินการรถบัสโดยสารระหว่างประเทศตรงจากอุดรธานีที่อยู่ห่างออกไป 50 กิโลเมตรทางใต้ไปยังเวียงจันทน์ รถบัสนี้มีการหยุดเพื่อรับส่งผู้โดยสารเพื่อดำเนินการตรวจคนเข้าเมืองที่ชายแดนแต่นอกเหนือจากนั้นจะเป็นการเดินทางโดยตรงระหว่างสองเมือง หนองคายจึงกลายเป็นจุดผ่าน ทั้งผู้ประกอบการและประชาชนในท้องถิ่นไม่ได้นิ่งดูดาย มีการต่อต้านอย่างกว้างขวางเกิดขึ้น

　ในที่สุดรถบัสระหว่างประเทศก็เริ่มดำเนินการ และภายหลังจากนั้น สายการบินก็ได้เริ่มการขายตั๋วชุดราคาประหยัดที่รวมเที่ยวบินในประเทศที่ออกจากสนามบินอุดรธานีและการเดินทางโดยมินิบัสสำหรับเส้นทางกรุงเทพฯ ถึงเวียงจันทน์ สถานะของหนองคายในฐานะจุดเชื่อมต่อหลักได้ลดน้อยลงอย่างชัดเจน

　ผ่านช่วงเวลาที่มีปัญหาต่างๆ เช่น การระบาดของโควิด-19 และต่อเนื่องมาถึง 10 ปี หนองคายได้เผชิญกับช่วงเวลาที่ได้รับความสนใจเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เปิดหมู่บ้าน "ให้ความฝันแก่เด็กๆ ให้อนาคตแก่หนองคาย" เป็นข้อความหนึ่งในแผ่นพับที่ชุมชนธุรกิจท้องถิ่นได้จัดทำขึ้น ความหวังที่มีต่อสถานที่นี้มีอย่างมากมาย (ยังมีต่อ)